- ağımtıl
- прил. беловатый, белёсый, светловатый. Ağımtıl cisim беловатое тело, ağımtıl qaşlar белёсые брови
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
ağımtıl
Смотреть что такое "ağımtıl" в других словарях:
ağımtıl — sif. Ağ rəngə çalan, ağa çalar, azacıq ağ. İldırım çaxdıqca hörümçək toru kimi bütün meşəni, ağacların yarpaqlarını, budaqlarını sarmış bu tor ağımtıl bir şəfəqlə parıldayırdı. Ə. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əşhəb — ə. ağımtıl, ağımsov … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ağavuş — (Dərbənd, Xaçmaz) ağımtıl. – Zərlünü qizinü ağavuş parçadan bir künneği var, lap xuşumə gələdü (Dərbənd) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ağouş — (Sabirabad) ağımtıl … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ağuş — (Lənkəran) ağımtıl. – Xoşuma gəlmir, ağuz parçadu … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
toğunti — (Salyan) ağımtıl … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ağ — 1. 1. sif. Qar, süd, tabaşir rəngli (qara əksi). Ağ saç. Ağ köpük. – Sona gülümsünüb, ağ əlləri ilə Bahadırın əlindən tutub çəkdi. N. N.. 2. sif. Təmiz, yazılmamış. Ağ kağız. Ağ dəftər. 3. is. Gözün buynuz təbəqəsində əmələ gələn ağımtıl ləkə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağımsov — bax ağımtıl. Ağımsov tüstü onun <Cahandar ağanın> enli dodaqlarının üstünə enmiş qalın bığlarının arasına doldu. İ. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağımtıllıq — is. Ağ rəngə çalarlıq, açıqağlıq, ağımtıl şeyin halı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iz — is. 1. İnsan və ya heyvan ayağından səth üzərində qalan nişanə; ləpir. Canavar izi. Qarın üstündə dovşan izi var. – Talada quzu gördüm; Bir maral izi gördüm; Endim bulaq üstünə; Sevdiyim qızı gördüm. (Bayatı). Dəvə ləpirindən, ayaq izindən;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kahı — is. bot. Yaşıl ağımtıl yarpaqları və kökü çiy yeyilən kələməoxşar birillik tərəvəz bitkisi. Yavaş yavaş dəyər, yetər ləzzətli, dadlı meyvələr; Gilasü, albalı, kahı, xoş iyli sarı heyvalar. A. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
